żuraw – nazwa urządzenia pochodzi od nazwy gatunku ptaka; rodzaj dźwigu służącego do podnoszenia ciężarów; wiadrem zamocowanym do żurawia czerpano wodę ze studni, a we wczesnym średniowieczu stosowano go także do podnoszenia kosza z płonącym paliwem by wskazać drogę żeglarzom – tak wyglądały pierwsze latarnie morskie
ogień grecki – mieszanina różnych substancji znana już od starożytności, która dawała trwały ogień, stosowana w latarniach morskich i w czasie bitew; najprawdopodobniej była to mieszanka: oleju, smoły, siarki, saletry, soli kamiennej, żywicy i wapna palonego
kącina – słowo pochodzi od “kąta” w znaczeniu miejsca do mieszkania (porównaj z powiedzeniem “mieć swój własny kąt”); nazywano tak budynki, w których czczono różnych bogów przed przyjęciem chrześcijaństwa
Skandynawia – kraje Europy północnej: Dania, Szwecja, Norwegia oraz Islandia
rozlewisko – naturalny zbiornik wodny powstający przez zalanie szerszego obszaru przez np. rzekę
skarb – we wczesnym średniowieczu skarbem nazywa się zbiór ozdób i monet srebrnych zakopywanych najczęściej w glinianych garnkach; robili tak najprawdopodobniej Skandynawowie, którzy docierali na nasze ziemie, albo jako ofiara dla bogów albo dla przechowania kosztowności
pycha – tu: zła cecha charakteru wynikająca z zarozumiałości i poczucia bycia kimś lepszym
flota – zbiór wielu statków, albo handlowych (flota kupiecka) albo okrętów wojennych
odwet – zemsta; wyrządzenie komuś szkody za szkodę spowodowaną przez niego nam
chąsa – słowiańskie słowo oznaczające w zasadzie to samo co skandynawskie “viking” – wyprawa morska, na którą wyruszało się by łupić z dóbr i kosztowności inny kraj; słowiańscy chąśnicy ruszali na chąsy – do dzisiejszej Szwecji i Danii, zaś skandynawscy wikingowie ruszali na viking; zatem chąsa i viking to inaczej wyprawa piracka
obwałowania; obwarowania – fortyfikacje, czyli konstrukcje chroniące osady albo miasta przed najazdem wroga; we wczesnym średniowieczu fortyfikacje budowano na różne sposoby z drewna i ziemi, i czasem też wzmacniano kamieniami
kronika – źródło z którego dowiadujemy się o historii, w postaci księgi z opisami wydarzeń oraz miejsc, sporządzonych w dawnych czasach przez ówczesnych uczonych, najczęściej duchownych
archeologia – nauka zajmująca się badaniem przeszłości ze śladów aktywności ludzi z dawnych czasów pozostawionych w ziemi